Vallon du Ninglinspo

De Ninglingspobeek volgt een kronkelig parcours van ongeveer 3.500 meter met een gemiddelde helling van 7,5%. Bij het binnenkomen in de gemeente, stroomt de beek op een hoogte van 385 m om daarna, op het eind van de zwerftocht, op 140 m hoogte samen te komen met de Ambleve.

Door de mechanische erosie van de snelle, wervelende wateren ontstonden er diepe, nauwe uithollingen die de bassins onderling met elkaar verbinden. Deze bassins kregen poëtische namen zoals "Bain du Cerf" (Bad van het hert), "Bain de Diane" (bad van Diana), "Bouillon de la Chaudière" (Bubbels van de Ketel), "Bain des Naïades" (Bad van de Waternimfen), "Bain de Vénus" (Bad van Venus), "Bain de la Loutre" (Bad van de Otter), "Bain d'Hermès" (Bad van Hermes), …

De Ninglinspo ontstaat in het gehucht "La Fourchette" uit de beken Blanches Pierres en Hornay.

Als wettige zoon van Neptunus, is deze beek een zuiver juweeltje in het Ardense woud dat wandelaars beslist zal bekoren.

Les roches de Crahay

Dit zijn nog overblijfselen van de eerste zeekust, bestaand uit kwartsiet- en schiststeen, die héél lang geleden terug te vinden waren op de plaats waar het Ardense land opdook uit zee.
De rotsen hebben hun naam te danken aan Dhr. J.N. Crahay, Algemeen Directeur van Water- en Bosbeheer. Dankzij hem werd de streek van de Ninglispo bewaard en definitief als beschermd gebied uitgeroepen.